ભરત વિંઝુડાની ગઝલસંપદા/કેમ

૫
કેમ

ચાલું છું તે છતાંય સફરમાં ન હોઉં કેમ
ઘરમાં જ હોઉં ને હું નગરમાં ન હોઉં કેમ
મારી જ આસપાસનાં દૃશ્યો હો આંખમાં
ને એ ક્ષણે હું એની નજરમાં ન હોઉં કેમ
હર એક ક્ષણમાં જીવતું બ્રહ્માંડ હોય છે
હું કોઈ એક ક્ષણની કબરમાં ન હોઉં કેમ
થીજી ગયો છું હુંય બરફ જેમ ટાઢમાં
લોહી બળી રહ્યાની અસરમાં ન હોઉં કેમ
હું વર્તમાનપત્રની વચ્ચે નથી, કબૂલ
કિન્તુ કોઈના ખતમાં, ખબરમાં ન હોઉં કેમ

(સહેજ અજવાળું થયું)