ઋતુગીતો/પરદેશી પતિને
આ તો કાળુડી રે કાંઠાળ ઊપડી આ તો મોટી રે છાંટારો મે રે સરદારાં!
મે રે ઉમરાવાં! અંદર ધડૂકે મે આવિયો વીજળીએ વરસાળો માંડિયો.
આ તો ભરિયાં રે નાડાં નાડકી, આ તો ભરિયાં રે ભીમ તળાવ, સરદારાં! તળાવ ઉમરાવાં. — અંદર.
આ તો રાણી ભટિયાણી કાગળ મોકલે થે તો ઘરે આવો નણદીના વીર સરદારાં! વીર ઉમરાવાં! — અંદર.
થારાં હાળીયાં માંગે રે હાળીંપો થારાં લોક જી માંગે ખેત સરદારાં! ખેત ઉમરાવાં. — અંદર.
મારાં હાળીયાંને દેજો હાળીપો, મારાં લોકને ઝાઝાં ખેત સરદારાં! ખેત ઉમરાવાં. અંદર.
થારાં ઘોડલાં રે ભીને ઘોડારમેં, થારા હાથી રે ભીને હાથી આળ સરદારાં! હાથીઆળ ઉમરાવાં. — અંદર.
થારાં રાણીજી ભીને ગોખમેં, થારા કુંવર ભીને પાળણે, સરદારાં! પાળણે ઉમરાવાં. — અંદર.
મોરાં ઘોડલાંને રે બાંધો ઘોડહારે, મોરા હાથિયાને નાખો ઝૂલ, સરદારાં! ઝૂલ ઉમરાવાં. — અંદર.
મારી રાણિયાંને બેસાડો ગોખમેં, મારા કુંવરને નાખો પાળણે, સરદારાં! પાળણે ઉમરાવાં! અંદર ધડૂકે મે આવિયો વીજળીએ વરસાળો માંડિયો