સોરઠિયા દુહા/20
Revision as of 10:26, 20 May 2022 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|20|}} <poem> વાયે ફરકે મૂછડી, રયણ ઝબૂકે દંત; જુઓ પટોળાંવાળીઓ, લોબ...")
20
વાયે ફરકે મૂછડી, રયણ ઝબૂકે દંત;
જુઓ પટોળાંવાળીઓ, લોબડીઆળીનો કંથ!
દુશ્મનો સામે લડીને એ સમરાંગણે સૂતો છતાંય એની સલામત મૂછો પવનમાં ફરકે છે, એના દાંતનો રતન જેવો ચળકાટ મૃત્યુએ પણ ઝંખવ્યો નથી. હે પાટણ — ગુજરાતની, સુંદર મુલાયમ પટોળાં પહેરનારી સ્ત્રીઓ, આ જાડી ઊનની લોબડી (કામળી) ઓઢનારી બથ્થડ સોરઠિયાણીના કંથને તો જુઓ! મૃત્યુ-ખોળે કેવો બંકડો શોભે છે!