મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પદ (૧૩)
Jump to navigation
Jump to search
પદ (૧૩)
નરસિંહ મહેતા
કેસરભીના કહાનજી, કસુંબે ભીની નાર
લોચન ભીનાં ભાવ-શું, ઊભાં કુંજને દ્વાર.
બેમાં સુંદર કોને કહીએ: વનિતા કે વ્રજનાથ?
નિરખું, પરખું પુરુષોત્તમને, માણેકડાં બેહુ હાથ.
વેગે કુંજ પધારિયા, લચકે થઈ ઝકઝોળ;
નરસૈંયાચો સ્વામી ભલે મળિયો, રંગ તણા બહુ રોળ.