મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /ગંગાસતી પદ ૭

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


પદ ૭

ગંગાસતી

જુગતી તમે જાણી લેજો પાનબાઈ!
મેળવો વચનનો એક તાર;
વચનરૂપી દોરમાં સુરતાને બાંધો,
ત્યારે મટી જશે જમના માર...          જુગતી ૧

ભાઈ રે! જુગતી જાણ્યા વિના ભગતી નૈ શોભે
મરજાદ લોપાઈ ભલે જાય;
ધરમ અનાદિનો જુગતીથી ખેલો.
જુગતીથી અલખ તો જણાય...          જુગતી ૨

ભાઈ રે! જુગતીથી સેજે ગુરપદ જડે પાનબાઈ!
જુગતીથી તાર જોને બંધાય,
જુગતીથી ત્રણ ગુણ નડે નહિ,
જુગતીથી જાણે તો પાર પોંચી જાય...          જુગતી ૩

ભાઈ રે! જુગતી જાણી તેને અટકાવનાર નવ મળે,
તે તો હરિ જેવા બની રે’ સદાય
ગંગાસતી એમ બોલિયાં રે,
તેને તો નમે જગતમાં બધાંય...          જુગતી ૪