મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /હૂંડી કડવું ૩

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


કડવું ૩

પ્રેમાનંદ

રાગ મેવાડો

તીરથવાસી દુખિયા જાણી, મહેતોજી બોલ્યા અમૃતવાણી:
‘કાં મન ચિંતા કરો છો ઊંડી? લાવો લખી આપું હું હૂંડી.          ૧

અમારે-તમારે કારજ પડ્યું, પરમેશ્વર નહિ રાખે અડ્યું;
સિદ્ધ કામ થાશે તમ તણું, મોકલનાર ડાહ્યો છે ઘણું.          ૨
સેવક તમારો હૂંડી કરે, જ્યહાં લખે ત્યાંહાંથી નવ પાછી ફરે;
માહારા શેઠને ઓળખે આખું ગામ, ન હોય તો લેજો માહારું નામ.’          ૩

તીરથવાસી બોલ્યા રલી રસે: ‘આ રૂપૈયા લીજે સાત્ત સેં;
લખી પત્ર ઉતાવળું દીજે, હૂંડિયામણ ઘટે તે લીજે.’           ૪

મહેતોજી કહે: ‘કરવું કામ, હૂંડિયામણ તો હરિનું નામ.’
શતશતના ગણી આપ્યા થોક, સાતસેં રૂપૈયા રોક.          ૫

મહેતે ઘરમાં મૂકી બોરી, તે ખર્ચી રહ્યા સંધી-સોરી.
પછે મહેતે કરમાં લીધી તાળ, સ્તુતિ કરી સમર્યા ગોપાળ.          ૬

નરસૈયો હરિની સ્તુતિ કરે, ખરખર નયણે આંસુ ખરે.
તાળ વાહે ને હરિગુણ ગાય: ‘શામળિયાજી! કરજો સહાય.          ૭

પ્રહ્લાદની વહારે તમો ધસ્યા, લક્ષ્મીવર! તમો સ્તંભમાં વસ્યા;
અપર માતાનો ઉતાર્યો મદ, ધ્રુવને આપ્યું અવિચળ પદ.          ૮