રમણીક સોમેશ્વરની કવિતા/રણકાંધીનો સૂરજ
Jump to navigation
Jump to search
૦ રણની વચ્ચે વાંઢ
૦ સ્મૃતિમાં
૨૩. રણકાંધીનો સૂરજ
(બન્ની રણ-પ્રવાસ એક સ્મૃતિ)
સ્મૃતિમાં
ઊંડેઊંડે
મોરચંગના સૂર
ને આંખોમાં
અટવાયેલું રણ
હાથલા થોર જેવો હું
ઊભો રણની વચ્ચે
ખારના ચળકાટમાં
ઝલમલતો
ચામડીના એક પછી એક પડને ખોતરતો
માથે ધગધગતો સૂરજ
રણની લિસ્સી રેતી સાથે
ઊતરી જાય મારી ભીતર
ડમરીમાં ફંગોળાતો સૂરજ
તરખાટ મચાવે ફેંફસામાં
વાંઢમાં કૂબા
કૂબામાં તરવરતી
માછલીઓ જેવી
સેલારા લેતી
મારકણી ને તીખી
મદભર આંખોમાં
અટવાતો સૂરજ
કમખે ટાંક્યાં આભલાંમાં
વિવસ્ત્ર
રમવા ઊતરતો
ને અનંતરૂપે વિસ્તરતો
સૂરજ...
છેક ઊંડેઊંડે
મોરચંગના સૂર...