– અને ભૌમિતિકા/પ્રતીક્ષા
Jump to navigation
Jump to search
પ્રતીક્ષા
દૂ...ર દૂ...ર
ધૂળથી ધૂંધળી કેડીઓમાં
અટવાઈ જાય
કોઈ નજર.
ઢળતી સાંજનું ફૂલેલ ઓશીકા જેવું
નમી પડ્યું છે
આથમણું આભ...
ખૂંટેથી ચરવા ગયેલ સવાર
ઘંટડીઓના રણકારે
સાંજને લઈ પાછી ફરે ન ફરે
ને ખૂંટાની આસપાસ
સળવળી ઊઠે
સૂકી પળો જેવું ઘાસ,
તુલસીના પાને પાને
સવારનો છંટાયેલ ગુલાલ
ડૂબી રહ્યા સૂરજને ઝંખે
—કે નહિ પ્રગટેલા દીવાની શગને
અંધારું ડંખે.
ધીરે ધીરે રૂપાની નથણી જેવો
નભે ઉપસે ચાંદ
ને પાંપણ પર હેરણાં લેતો
ઢળી પડે
કેસરિયો સમય.
૨૧-૧૦-૧૯૬૮