કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુરેશ દલાલ/તો જાણું!

૧૨. તો જાણું!

મારી ગાગર ઉતારો તો જાણું
⁠કે રાજ, તમે ઊંચક્યો’તો પ્હાડને!
હું તો ઘરે ઘરે જઈને વખાણું
⁠કે રાજ, તમે ઊંચક્યો’તો પ્હાડને!

આખો દિ વાંસળીને હાથમાં રમાડો ક્‌હાન!
⁠એમાં શા હોય ઝાઝા વેતા?
કાંટાળી કેડી પર ગાગર લઈને અમે
⁠આવતાં જતાં ને સ્મિત દેતાં.
હું તો વ્હેતી જમુનાને અહીં આણું :
મારી ગાગર ઉતારો તો જાણું.
⁠કે રાજ, તમે ઊંચક્યો’તો પ્હાડને!

ડચકારા દઈ દઈને ગાયો ચરાવવી
⁠ને છાંયમહીં ખાઈ લેવો પોરો.
ચપટીમાં આવું તો કામ કરી નાખે
⁠અહીં નાનકડો ગોકુળનો છોરો.
ફરી ફરી નહીં આવે ટાણું,
મારી ગાગર ઉતારે તો જાણું,
⁠કે રાજ, તમે ઊંચક્યો’તો પ્હાડને!

૧૯૬૨⁠(કાવ્યસૃષ્ટિ, પૃ. ૫૪)