મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /રણજંગ કડવું ૧૧

Revision as of 07:31, 14 August 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


કડવું ૧૧

વજિયો

હઠ છોડો આણી વાર, હડીલા રાણા રે
તાહારા કટકમાંહિ દીમે છે વાંકી વાત, સાંભળ હો રાણા રે.          ૧
વિભીષણ ભાઈ રામજીને જ મળ્યો, તેને આપ્યું લંકાનું રાજ્ય.
રાવણ. તુજને રામજી મારશે રે, લેશે લંકાનું રાજ્ય, હઠીલા.          ૨
રામજી ભડ વાંએ લંકા ભેળશે, તારાં રાક્ષસડાંને કરશે લોટ, હઠીલા.          ૩
ખગપતિ બોલ્યો હો રાંણા તાહારે માળીએ રે, વાયસ બોલ્યો ઘરને બાર. ૪
રાવણ કેહે છિ નાલનફા તે વાંનર થાશે ચૂર,
એ શૂં બોલી રાંણી મંદોદરી, મુજ ઉફરો નથિ કો સૂર.          ૫
રાવણ એણી પેરે બોલીયો, સુણ મંદોદરી નાર.
તેત્રીશ ક્રોડ માહારી સેવા કરે, ત્યાંહાં કોણ સુગ્રીવ મોરાર?          ૬
નરપતિ ધુએ રે ધોતીયાં, સૂર્ય કરે રે રસોઈ;
બ્રેહ તે ભરડે છે કોદરા, યમ આંણે છે તોય.          ૭
ગણેશ ગધેડાં ચારે છે, ચામુંડા ઢોળે છે વાય;
પવન બાહાર છે આંગણે, ઇંદ્ર ઓળાગ કરાય.          ૮