મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /બ્રહ્માનંદ પદ ૯

Revision as of 11:33, 18 August 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|પદ ૯|બ્રહ્માનંદ}} <poem> વાલી લાગે છે વ્રજચંદ, પ્યારા તારી પાઘડ...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
પદ ૯

બ્રહ્માનંદ

વાલી લાગે છે વ્રજચંદ, પ્યારા તારી પાઘડી,
મરમાળા બાળમુકુંદ, જીવડલામાં જડી;-ટેક.          ખારા.
ફુલદડો ઉછાળતા, જ્યારે સામા આવો છો સેણ,
જાદવ સામું જોઈને, મારાં નાથ ઠરે છે નેણ;          પ્યારા.
અતિ મરમાળી આંખડી, કાંયક સુંદર રાતી કોર,
આડી નજરે હેરતા, કાજાુ લાગો છો નંદકિશોર,          પ્યારા.
આંટો ઉપરણીતણો, ભાળી વાઘે છે મનમાં ભાવ,
બ્રહ્માનંદ જાય વારણે, તારા મુખડા ઉપર માવ;          પ્યારા.