રાજા-રાણી/ચોથો પ્રવેશ4

ચોથો પ્રવેશ

પાંચમો અંક

         સ્થળ : ત્રિચૂડ : રણવાસ. ઇલા અને સખીઓ.

ઇલા :

જૂઠી વાત, ચુપ કરો, બહેનો! હું એના અંતરને ઓળખું છું, એ આવશે, આવશે, આવ્યા વગર નહીં રહે. આવો, બહેનો, મારો અંબોડો ગૂંથી દો, અંદર ફૂલવેણી બાંધો, વાદળી રંગનું મારું ઓઢણું લાવો! સોનાના થાળમાં, સખીઓ, તાજાં માલતીનાં ફૂલ ભરી આવો. આ ઝરણાને કાંઠે પેલા બકુલને છાંયે બેસવું એને બહુ ગમતું; માટે ત્યાં જ, એ શિલાની ઉપર જ ગાલીચો બિછાવો. રોજ રોજ હું ખાંતેથી આવા શણગાર સજવાની; રોજ રોજ હું આંહીં બેઠી રહેવાની; કોને ખબર મારો પ્રિયતમ અચાનક ક્યારે આવીને ઊભો રહેશે! અમારા મિલાપને જોવા આવીને ઉપરા-ઉપરી બબ્બે પૂર્ણિમા તો ઊગી ગઈ, ને નિરાશ બની આથમી ગઈ, પણ હવે તો, બહેનો, આવતી પૂર્ણિમા અફળ નહીં જાય, જરૂર એ મળવા આવવાના, ને ન આવે તો તેમાં તમારે શું? કાં ન ભૂલે? ભૂલીયે જાય! મારામાં એવું શું છે તે સાંભરે? ભૂલીને એ સુખી થતા હોય તોય સારું! ચાહીને સુખી થતા હોય તોય સારું! ખાલી લવારો કરશો મા, બહેનો! ચુપ કરો જરા!

[ઇલા ગાય છે.]

[મૈં તો પિયાકે મન માની ન માની] હું તો સદા તને ચાહીશ, પ્રીતમ,

તું મન માને તો ચાહે ન ચાહે,

હું તો સદા જોઈ વાટડી બેસીશ,

તું મન માને તો આવે ન આવે,

માઝમ રાત હું સેજ બિછાવી

જાગીશ તારે કાજે રે,

તું પલભર આવીને પ્રભાતે

નિરખી વદન હસી જાજે રે — હું તો સદા.

મનમાન્યા ફૂલના, ફળના, મધુ-

વનના મારગ સહાજે રે,

હે પરદેશી! સદા સુખસરિતાના

નીરમાં નેહે તણાજે રે — હું તો સદા.

હુંય કદી પડી એ જ પ્રવાહે

આવું તો સાથી કરજે રે,

દૂર પડી રહું તોય શું દુઃખ છે?

રાંક સખીને વિસરજે રે — હું તો સદા.