અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રજારામ રાવળ/ઝાલાવાડી ધરતી

આ ઝાલાવાડી ધરતી!

આવળ, બાવળ, કેર, બોરડી, શુષ્ક, રુક્ષ, ચો-ફરતી.

અહીં ફૂલ કેવળ આવળનાં :
અહીં નીર અધિકાં મૃગજળનાં :

પુષ્પ, પત્ર, પાણી વિણ કાયા ઘોર ઉનાળે બળતી! — આ.

જોજનના જોજન લગ દેખો,
એક નહીં ડુંગરને પેખો :

વિરાટ જાણે ખુલ્લી હથેલી સમથળ, ક્ષિતિજે ઢળતી! — આ.

આ તે કોઈ જનમ-વેરાગણ!
કે, કો ઉગ્ર તપંતી જોગણ!

સંન્યાસિની તણા નિર્મળ શુભ વેશે ઉર મુજ ભરતી! — આ.

(પદ્મા, પૃ. ૧૮)