સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/ઉદયન ઠક્કર/સેલ્લારા
હા, તટ તો એ જ લાગે છે, ને પનઘટ એ જ લાગે છે
કહો, કલકલ કરીને કૂજનારી એ નદી ક્યાં છે?
ફૂંક મારી ત્યાં તો શું જાદુ થયું!
આ તરફ એક દીવડી બુઝાઈ ગઈ,
તે તરફ આકાશ ઝળહળતું થયું
એક વાતે વાયરો મૂંઝાય છે —
જેનાં જેનાં રંગ ને રોનક વધે,
મ્હેક એની કેમ ઓછી થાય છે?
જરા તું મારી ઉપર પણ ભરોસો રાખીને તો જો,
શું કામ આ વારે વારે મોકલાવે છે ફિરસ્તાઓ?
સમંદરપારના પંખીને તું દે છે કયો નકશો?
છતાં એ ગોતી લે છે, એની રીતે, એના રસ્તાઓ
[‘સેલ્લારા’ કાવ્યસંગ્રહ : ૨૦૦૩]