શાંત કોલાહલ/સ્થાનાંતર
પ્રિય !
રંગ તો એનો જ એ છે લાલ.
જે ભાલને ચંદ્રક હતો
અવતીર્ણ તે બે હોઠ પર અવ;
રંગ તો એનો જ એ છે લાલ!
બે દલ કમલ
જે યોગીની- સૌ ચરમ સિદ્ધિની-
શાન્તિથી ઉજ્જવલ, અમલ
જ્યાં આવરણથી મુક્ત થૈને
મન રમે
વિરમે અચંચલ.
રંગ તો એનો ય છે પ્રિય ! લાલ
આ બે હોઠ પર
રંગ તો એનો જ એ છે લાલ.
ત્યાં અખંડિત એક
તે અવ બે મહીં નંદિત
હવે વાચાળ:
અગ્નિ કેરી લખ લખ ઝાળ
હસતી સકલનો કરવા કવલ
ધસતી કશી પ્રેમાળ !
ભુક્તિ...
ના નહીં તૃપ્તિ
નવા ઉન્મેષમાં નખરાળ.
હે પ્રિય !
તું ય તે લેતી નવો કંઈ તાગ..
તારું
કમલ નહિ અવ આગ જેવું વ્હાલ :
રંગ તો એનો જ એ છે લાલ.