યોગેશ જોષીની કવિતા/ઝરમર વરસે ઝીણી
ઝરમર વરસે ઝીણી
થાય મને કૈ લઉં પાંપણથી વીણી
વર્ષાની ધારાઓ સાથે
આભ પીગળતું ચાલે,
ધણ વાદળનાં વીજ-ચાબખે
પવન હાંકતો ચાલે.
માટીમાંથી સુગંધ ફોરતી ભીની
ઝરમર વરસે ઝીણી
ઘેરાયા આ મેઘની વચ્ચે
રહી રહી ઢોલ ઢબૂકે,
હૈયામાં ગોરંભા વચ્ચે
રહી રહી વીજ ઝબૂકે !
રોમે રોમે અગન ઊઠે છે તીણી
ઝરમર વરસે ઝીણી