દલપત પઢિયારની કવિતા/કવિતા કવિતા રમતાં
એક દિવસ
કવિતા-કવિતા રમતાં થયું,
લાવ મારી કવિતામાંથી
એકાદ કૂકીને ઓળખી જોઉં
જરા ઉછાળી,
ફેરવીતોળી જોઉં...
મેં બાજી સંચારી
જોયું તો
વાડી આખી વેરણછેરણ!
વૃક્ષો બધાં લીટાલીટા થઈ ગયાં!
કશું ઓળખાય જ નહીં.
કૂકીઓ કૂકીઓ બધી એક બાજુ
ને કાગડાઓ કશાકનો બહિષ્કાર કરતા કરતા
ઊડી ગયા.
તે પછી આ કાગળમાં
સાવ ખાલીખમ, માંચી જેવું
પડી રહેલું અવડ એકાંત
ઉપાડ્યા કર્યું છે, મેં!