વિસ્ફારિત ખડકો પરથી વહેતાં જળ
ક્ષુબ્ધ
પછડાઈ રહ્યાં છે
માછલીઓની આંખોમાં.
માછીમારોની જાળ વીંધી નાંખતી એ આંખો
લોહીલુહાણ
સૂતી છે.
હું પી લઉં છું રાતના અંધકારમાં
ખડકોમાં ભરાઈ રહેતાં જળ.
મારી આંખો તેજવંતી,
તાકે છે દરિયા સામે.
માછલીઓની આંખો તણાતી
આવી પહોંચે છે કિનારે.
કોઈક કિનારે
પ્રસરે છે આંખોનાં કાજળ.
કોઈક કિનારે
મૃત ઓક્ટોપસના પંજામાંથી છૂટી જવા
તરફડે છે પાણી.
કિનારે જિવાતાં જીવન
ક્યારેક સમુદ્રની સોંસરવા ઊતરી જઈને
પછી પાતાળે પહોંચીને
સૂઈ ગયેલી માછલીઓને જગાડીને
કહેશે કંઈક?
અફાટ વહેતાં જળ,
જરા ધીરે વહો.
સૂતી છે આ માછલીઓ.