કા-કા કૌઆ, ઠા-ગા ઠૈયા
કાગશ્રી નાચે
ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
દાળ-શીરાનો એઠવાડ ને ભેગી
અલક-મલકની વાતો.
શનો ભગત કહી રહ્યો છે :
ઓલા પ્રીતમ શેઠની વઉ પંદર દહાડાથી
રોજ આવે છે, એક ખોળાનો ખૂંદનાર માંગવા.
મહંતજી, હવે તો દયા કરો,
મહંતજી!
કા..... કા..... કૌ..... આ.....
ઠા..... ગા.... ઠૈ..... યા.....
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
હે દેવોના દેવ!
આ પ્રસવપીડાનો અંત ક્યારે?
આ કષ્ટથી તણાયેલું મુખ
ને ખાટલા નીચે દેવતાનો શેક,
હે મહારાજ!
મુજ સુવાવડી પર કૃપા કરો.
મારા લાલનું નામ ‘ભીખો'
ને દીકરીય ‘દેવદાસી’, પ્રભુ!
કાકાકૌઆ ઠાગાઠૈયા
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
મને ભલે શરીરે ચાંદી થાય,
ને મહંત જીવતે સમાધિ લે,
પણ, મારાં શ્રાદ્ધ ને આમ પાછાં ન ઠેલો, કાગ !
નહીં કરું, ગામ આખાના દેખતાં મને આમ
વડવાઓ પાસે લજિજત ન કરો.
કાગ!
મને શરણે લો.
દીનાનાથ!
કાકા
કૌઆ
ઠાગા
ઠૈયા
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં
વાગે મંજીરાં.
❏