એક ગાંડો અને એક જંગલ.
બંનેની વૃત્તિઓ બે-લગામ.
જંગલનું આમ અણધાર્યું, અચાનક ઊગવું
અને એ માણસનું આમ ગાંડા થવું —
બંને સહજ છે.
એ ગાંડાની ઉંમર વધી રહી છે.
અને જંગલ વિસ્તરી રહ્યું છે.
ક્યારેક મને લાગે છે કે આ ગાંડાને
અને જંગલને સજાતીય સંબંધો છે.
કારણકે આ ગાંડો ઘણી વખત કુહાડી લઈને
જંગલના ઊંચા, ઘેઘૂર વૃક્ષને કાપીને ફેંકી દેવા
પરસેવે રેબઝેબ થતો હોય છે.
ખૂબ પરિશ્રમને અંતે એ સૂઈ જાય છે.
અને પછી ઊંઘમાં હસતો હોય છે.
એની વિચારશ્રુંખલા આમ તો
જંગલના રસ્તાઓ જેવી જ દુર્ગમ છે.
પણ, એ બંને વચ્ચે હવે કોઈ ભેદ રહ્યો નથી
પણ, આ ગાંડો કંઈ જંગલ જેટલું થોડું જીવશે?
❏