જોને, તારો ઘડૂલિયો વહી જાય,
દૂર એ તો જમુનાના જળમાં લ્હેરાય!
ઘેલી, તું તો ઘાટે રહી જાય,
દૂર એ તો જમુનાના જળમાં લ્હેરાય!
પાંપણ ઢળી ન, તોય નીંદરની રમણા;
આ તે શી આષાઢે ફાગણની ભ્રમણા,
કાજળમાં જુએ તું કેસરનાં સમણાં!
આષાઢી સાંજ જોને, મેહુલે ઘેરાય!
તારો તે જીવ જડ્યો રૂપાને બેડલે,
માયા મેલીને વહ્યો દૂર એને કેડલે;
નીતરે છો રંગ હવે ચૂંદડીને છેડલે,
વેણીનાં ફૂલ છોને વાટે વેરાય!
ઘેલી તું તો ઘાટે રહી જાય,
દૂર એ તો જમુનાના જળમાં લ્હેરાય!
જોને તારો ઘડૂલિયો વહી જાય,
દૂર એ તો જમુનાના જળમાં લ્હેરાય!
૧૯૪૪