અઘોર અરણ્યો
સીધા આકાશ ભણી ચઢતા પહાડો
પાતાળ ઊતરતી ખીણો
હજી કાંઠામાં બંધાઈ નથી એવી
કુંવારી કન્યા જેવી નદીઓ
નામ વગરનાં નાનારંગી ફૂલ
પૃથ્વીનાં પહેલાં વતની જેવાં
વગડાઉ પ્રાણીઓ –
એકદા હું આ બધાંમાં વસતો હતો
હવે તેઓ મારામાં આવી વસે છે
–કહે છે કે ભૂખંડો ખસે છે!
૯-૨-’૭૭