સઈ મોરી! આ શ્રાવણના વાવલિયે કીધી ઘેલી
ભોળા તે હઈડા સંગ જોને રમતું માંડી મેલી!
સઈ મોરી! આ શ્રાવણના વાવલિયે કીધી ઘેલી…
રહી રહી જો પાંદપાંદને
શીય કરે ઈ વાતું
લેત હિલોળા ઝૂમે સહુ
ના મુંને જ કંઈ સમજાતું!
અરી વેણ હોય તો લહીએ ક્યમ આ મર્મર જાય ઉકેલી?
સઈ મોરી! આ શ્રાવણના વાવલિયે કીધી ઘેલી…
પલક ઝરે ફૂલ-ગંધ, પલકમાં
ઝીણી ઝરમર છાંટી
સ્હેજ નહીં વરતાયે તોયે
કાય રહે ભીંજાતી!
અરી અણદીઠો રહી કરે અડપલાં લાજ શરમને ઠેલી!
સઈ મોરી! આ શ્રાવણના વાવલિયે કીધી ઘેલી…
૧૯૫૮