રમણીક સોમેશ્વરની કવિતા/થીજી ગયેલો સૂરજ
૨૧. બે સમુદ્ર કાવ્યો
૧
ચંદ્ર
અંકોડો ભેરવીને
ઊભો છે કાંઠે
અને
તરફડે છે આખો સમુદ્ર
ચાંદનીની જાળમાં
સપડાયો છે પૂરો
આરડે છે એની ભીતર
યુગોના યુગો
૨
રાશ હાથથી છૂટી ગઈને
હણહણતા આ ઘોડા
એની ખરીઓના દડબડાટ વચ્ચે
ઘસડાતો ઘસડાતો
પહોંચ્યો
ફીણફીણ સાગરના કાંઠે
દરિયો અડીઅડીને ભાગે
ભીની રેતી જેવો હું અહીં
સરી જતી માછલીઓને બસ,
જોયા કરતો