અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નલિન રાવળ/ત્રણ વાંદરા

ત્રણ વાંદરા

નલિન રાવળ

સાબરમતીઆશ્રમનાવૃક્ષ
ઉપર
બેઠેલત્રણવાંદરા
પીઠખંજવાળતાવાતેવળગ્યા...
પહેલોવાંદરોબોલ્યોઃ
આંખબંધરાખેવર્ષોવીત્યાં
પણ
આંખઊઘડતાંજોયુંતો
એનુંએજઓઘરાળુંઅમદાવાદ.
આસાંભળી
બીજોવાંદરોબોલ્યોઃ
મોંબંધરાખેવર્ષોવહ્યાં
પણ
મોંખોલતાંજઅવાજસર્યો
આખુંશ્હેરભ્રષ્ટછે.
આસાંભળી
ત્રીજોવાંદરોબોલ્યોઃ
કાનબંધરાખેવરસોનાંવરસગયાં
પણ
કાનપરથીહાથઉપાડતાંજ
જોઉં-સાંભળું
ભારેકોલાહલ
વચ્ચે
ઇન્કમટૅક્સપાસે
સ્હેજશરીરનમાવીઊભેલ
ગાંધીજીબોલીરહ્યાછે —
બૂરુંજોવુંનહીં
બૂરુંબોલવુંનહીં
બૂરુંસાંભળવુંનહીં.
પરબ, ઑક્ટોબર