ઉદયન ઠક્કરનાં ઉત્તમ કાવ્યો/દૃશ્યથી ધીમા સ્વરોને

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
દૃશ્યથી ધીમા સ્વરોને





દૃશ્યથી ધીમા સ્વરોને • ઉદયન ઠક્કરનાં ઉત્તમ કાવ્યો • ઑડિયો પઠન: શૈલેશ



દૃશ્યથી ધીમા સ્વરોને લાંબું અંતર પાર કરતાં, વાર તો લાગે જ ને!
આ ગઝલ વંચાઈ ગઈ, પણ આંસુઓને કાને પડતાં વાર તો લાગે જ ને!

રીસમાં ભીનાં થઈ બિડાઈ ગયેલાં નેણ એનાં, એમ તો ક્યાંથી ખૂલે?
બોજ ઝાકળનો લઈને, પાંખડીઓને ઊઘડતાં વાર તો લાગે જ ને!

પાંખડીઓને વકાસી, સૂર્યની સામે કમળ જોયા કરે છે ક્યારનું
જે છુપાવે મોં તિમિરથી, એને અજવાળું સમજતાં વાર તો લાગે જ ને!

ઊછળી-ઊછળીને ફોરાં, વારે વારે દઈ ટકોરા, બ્હાર બોલાવી રહ્યાં
ડોકિયું કાઢીને કૂંપળ એમ કહેતી હસતાં હસતાં, ‘વાર તો લાગે જ ને!’

હા, એ કહેતા તો હતા કે વાડીનું રખવાળું કરવા ટાંકણે આવી જઈશ
એક એક પતંગિયાની પાંખમાં રંગોળી પૂરતાં વાર તો લાગે જ ને!