કંદમૂળ/બરસાતી
ચાલ, ભાગી જઈએ.
ક્યાં?
દિલ્હી. કોઈ બરસાતી ભાડે લઈને રહેશું.
બરસાતી એટલે?
નાનકડી અગાશીવાળું ઘર. દિલ્હીમાં તેને બરસાતી કહે.
વરસાદમાં બહુ સુંદર લાગે.
* * *
અગાશી પર સવાર-સાંજ
ઊગતા-આથમતા તડકા વચ્ચે લહેરાતાં,
અમર થઈ ગયેલાં બારમાસીનાં ફૂલો,
ઊંચાં થઈ થઈને ડોકિયું કરે છે અંદર,
આપણી બરસાતીમાં ગોઠવાવેલાં રાચરચીલાં સામે.
* * *
ને વરસાદ?
વરસાદ તો આપણે જોયો જ નહીં.
પણ વરસાદમાં ભીંજાયેલા અશ્વો
ઊતરે છે મારી અગાશીએ હવે,
અને હું તેમની ભીની કેશવાળી કોરી કરું છું.
અમરત્વને વરેલાં બારમાસીનાં ફૂલો
જોઈ રહે છે મને.
(અર્પણઃ બરસાતી ૫૨ અમર થઈ ગયેલા એક કવિને.)