છિન્નપત્ર/૪૫

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


૪૫

સુરેશ જોષી

લીલા પૂછે છે: ‘હું પરણી જાઉં તો?’ હું હસીને કહું છું: ‘તો હું ‘અષ્ટપુત્રા ભવ’ એવો આશીર્વાદ આપું.’ આ સાંભળીને એ ગમ્ભીર થઈ જઈને પૂછે છે: ‘તું મને પરણાવી દેવાને ખૂબ આતુર છે?’ આ સાંભળીને હું સહેજ વિચારમાં પડી જાઉં છું. પછી કહું છું: ‘ચાલ ને લીલા, તારે માટે આપણે એક સરસ વર શોધી કાઢીએ.’ એ જાણે કશાક કાવતરામાં ભાગ લેવા તૈયાર હોય તેમ અધીરી બનીને કહે છે. ‘હા, ચાલ ને, એક સારો જોઈને વર શોધી કાઢીએ.’ પછી એ પૂછે છે: ‘માલાનું શું?’ હું કહું છું: ‘માલા તો કદાચ મનથી વરી ચૂકી હશે.’ એ સહેજ મુંઝાઈને કહે છે: ‘તો એનો વર મનમાં જ છે કે કદિક કદિક બહાર પણ આવે છે?’ હું કહું છું: ‘એ તો હું શું જાણું?’ લીલા વિચારમાં પડી જાય છે. હું પૂછું છું: ‘કેમ, વરનો સાક્ષાત્કાર થયો કે શું?’ એ કહે છે: ‘હત્ અદેખા, હમણાં જ હાથમાં આવી જતો હતો ત્યાં તું – ‘હું કહું છું: ‘એમ સહેલાઈથી એ હાથમાં આવી જશે ખરો?’ એ કૃત્રિમ રોષથી કહે છે: ‘બધા તારા જેવા દુષ્ટ નથી હોતા.’ હું એને ચિઢવવાને કહું છું:’ચાલો, હું તો બચી ગયો. હું તો દુષ્ટ છું એટલે તારી યાદીમાંથી નીકળી ગયો ને?’ એ કંઈક વિષાદભર્યું હસીને કહે છે: ‘ઓહો, તને બહુ સુખ થયું નહીં?’ હું કહું છું: ‘મને ભલે ને દુ:ખ થયું હોય, અરે, મર્મઘાતક દુ:ખ થયું હોય, પણ તું દુષ્ટને પનારે પડે એ મારાથી કેમ સહ્યું જાય?’ એ છણકો કરીને કહે છે. ‘પરોપકાર કરવાનું તો તું ગળથૂથીમાં જ શીખ્યો હતો, ખરું ને?’ હું કશું બોલતો નથી. એ કહે છે: ‘તું કશી ચિન્તામાં પડીશ નહીં. મૂરતિયાની શોધ ચાલુ છે. દર્શન મિલન – બધા વિધિ થશે. તું કોઈક વાર દૂરથી એ પ્રહસન જોશે તો તને મઝા આવશે.’ હું કહું છું: ‘તું તો તરત જ ઝડપાઈ જશે. જોતજોતાંમાં શ્રીમતી લીલા માથું ઢાંકીને મંગળસૂત્ર રમાડતાં દેખાશે.’ એ ગુસ્સે થઈને મને ચૂંટી ખણે છે ને કહે છે: ‘કોઈનું ભવિષ્ય ભાખવામાં શું ભારે બહાદુરી છે?’ હું કહું છું: ‘પણ લીલા, મને બધું સ્પષ્ટ દેખાય છે, કોઈ પ્રતિભાશાળી પણ બાળક, ઢીંગલીની જેમ રમાડી શકાય એવો, દેશભરમાં ખ્યાતિ પામનારો છતાં તારા શબ્દની ભારે કીંમત રાખનારો –’ લીલા ચિઢાઈને કહે છે: ‘બસ બસ હવે.’ પછી કહે છે: ‘ઘણી વાર એવો વિચાર કરું છું કે આ પરણવાની ઝંઝટ નહીં હોય તો કેવું સારું પણ –’ હું પૂછું છું: ‘પણ શું? તો તું હારી કેમ જાય છે?’ એ એકાએક ઉત્સાહમાં આવીને પૂછે છે: ‘તો તું મને જિતાડવામાં મદદ કરે ખરો?’ મારાથી કહેવાઈ જાય છે: આવી બાબતમાં કોઈની મદદથી જીતી શકાતું નથી.’ એ ચિઢાઈને કહે છે: ‘દુષ્ટ!’