દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૭૦. ડુંગર દૂરથી રળિયામણા

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


૭૦. ડુંગર દૂરથી રળિયામણા


ડુંગરા દૂર થકી રળિયામણા રે,
પાસે જાય ત્યાં પથરા હોય હો લાલ;

નહિ ગુણ ગણીએ મોટા નામથી રે,
તેની તારીફ સુણિયે તોય હો લાલ;

સરોવરથી સાગર મોટો સુણી રે,
પંખી પહોંચ્યાં રાખી પ્યાર હો લાલ;

પાણી પીને સુખ નહિ પામીઆં રે,
તેની તરસ ન ગઈ તલભાર હો લાલ;

જોઈને દીપક જોત પતંગિયાંરે,
પડીઆં ઉપર ધરીને પ્રીત હો લાલ;

પાંખો દાઝી પીડા પામિયાં રે,
ખૂબ ખૂબ પામ્યાં ખેદ ખચીત હો લાલ;

ઇંદરવરણાં ફલ અતિ ઓપતાં રે,
મુખમાં મેલે નહિ મીઠાશ હો લાલ;

ઉજળું દૂધ અનુપમ થોરનું રે,
તે તો પીતાં ઉપજે ત્રાસ હો લાલ;

ઝાઝા જળનાં દેખી ઝાંઝવાં રે,
મૃગના મનમાં હરખ નમાય હો લાલ;

દોડી દોડીને દુઃખ પામીઆં રે,
જઈને જોતાં કાંઈ ન જણાય હો લાલ;

આંબા જેવાં કોઈ આકોલીઆં રે,
કોયલ કરતી હતી આશ હો લાલ;

પછી તે દીધાં પૂરાં પાકવા રે,
કરડી જોતાં માંહિ કપાસ હો લાલ;

મણિની આશે મણિધર સેવિયો રે,
ઘણી રૂડી રીતે રાખ્યો ઘેર હો લાલ;

માસ ગયા બહુ પણ ન મળ્યો મણિ રે,
ઝાઝું દીઠું ઉલટું ઝેર હો લાલ;

સોનું વાલજ દેતી શંખલી રે,
તે તજી લીધો શંખ લપોડ હો લાલ;

બહુ બોલે પણ દમડી દે નહિ રે,
કહેશે લેને લાખ કરોડ હો લાલ;

ભૂલ્યોભમરો વનમાં ભટકતો રે,
ફૂલ્યાં જોઈ આવળનાં ફૂલહો લાલ.

કાંઈ સુગંધ ન પામ્યો સુંઘતા રે,
મનમાં સમજ્યો મોટી ભૂલહો લાલ;

સુંદર હીરા સરખો શોભતો રે,
કિમ્મત પામે કાચ ન કોઈ હો લાલ;

કેરી કેળાં કિધાં કાઠનાં રે,
જનની ભૂખ ન ભાગે જોઈ હો લાલ;

શોભે દૂરથી દોલત સૂમની રે,
પણ તરશાંને પાણી ન પાય હો લાલ;

છેલે નરસા નિપજે છોકરા રે,
લક્ષ્મી લાખ રીતે લુંટાય હો લાલ;

શોભે પણ પથરાની પૂતળી રે,
સઘળો ન ચલાવે સંસાર હો લાલ;

દસકત આ છે દલપતરામના રે,
વાંચી કરજો ચિત્ત વિચાર હો લાલ;