સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/દક્ષા વ્યાસ/નિરાંત

મા! આખરે તમે ગયાં જ.
પેટ ભરીને રોઈ લીધું મેં.
હવે — ...
— હવે એકલ ડોશીની અને વાઘની,
એકલ રાજા ને સાત રાણીની,
પરી અને રાજકુમારની,...
એકની એક અસત્યકથાથી અકળાવાનું નથી....
— પ્રત્યેક ગમન-આગમને
“આજે કેમ વહેલી?”
“કેમ મોડી?”
“શીદ જવું?”
“શું લાવી?”ની
અસ્તિત્વની નક્કરતાને ખખડાવતી પંચાતથી
તાણ ને ચીડ અનુભવવાની રહી નથી....
કેવી નિરાંત! —
છેવટની ઘડીએ
તમારા ડોળામાં દેખાતી હતી
તેવી નિરાંત!