અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મીનાક્ષી ચંદારાણા/વાચા હજો
વાચા હજો
મીનાક્ષી ચંદારાણા
રંગ ગહેરા, ને વળી સાચા હજો,
સાવ માટીના ભલે ઢાંચા હજો.
તાવણે તાવ્યા પછી મળજો ભલે,
શબ્દ ના ઊણા, ન તો કાચા હજો.
દર્દ પણ લયબદ્ધ ગઝલોમાં વહો,
ક્યાંય ના ખૂણા અને ખાંચા હજો.
શબ્દની પોઠ્યું ભરી ઘૂમવું હવે,
સ્થૂળ સરસામાન પણ ટાંચા હજો.
શુભ્ર-સુંદર, લેશ આડંબર રહિત,
મૌનના પર્યાય શી વાચા હજો.