કંદમૂળ/કસબામાં
વન નજીકના એક નાનકડા કસબામાં હું રહું છું
થોડાંક ઘરોની વસ્તીવાળા આ કસબામાં
આજકાલ ભયનું વાતાવરણ છે.
પાસેના જંગલમાંથી વાઘ આવીને ઉપાડી જાય છે
બહાર સૂતેલા જણને.
કસબાના પુરુષો રાતપાળી કરીને
વારાફરતે પહેરો ભરે છે.
મારી ઝૂંપડીના ઓટલા પર સૂતેલી હું,
કલ્પના કરી રહી છું એ વાઘની.
કેવો કદાવર હશે એ?
એના શક્તિશાળી પંજાથી
એ મને પકડમાં લેશે,
મારા પગ ખેંચીને ઢસડી જશે જંગલમાં...
કે પછી કમરથી ઊંચકીને
દોડી જશે પલકવારમાં?
એ ઉગામશે એના તીક્ષ્ણ નખ
અને ઉઝરડા પાડશે મારી ત્વચા પર
એ વખતે રોમાંચની એક કંપારી
જરૂર ફરી વળશે મારા શરીરમાં.
મને ખાઈ જતાં પહેલાં
એ એક નજર પરોવશે મારી આંખોમાં?
મને જોવી છે,
એની બે સળગતી આંખો.
પછી ભલે, એ કરી નાખે મને, હતી ન હતી.
મારે પાર કરી જવી છે,
વન અને કસબા વચ્ચેની
એ સીમા.