કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ચંદ્રકાન્ત શેઠ/૪૨. ‘બાર ઉન્મેષિકાઓ’માંથી

૪૨. ‘બાર ઉન્મેષિકાઓ’માંથી

ચંદ્રકાન્ત શેઠ

૧
આકાશનાં મોતી તો
મળી ગયેલાં માટીમાં;
પાછાં બંધાઈને આવ્યાં બહાર,
ઝબક્યાં ડૂંડે ડૂંડે.

૨
શું તારો જ ખર્યો છે?
જોનારનું તો આકાશ પણ ખરી ગયું,
આંખમાંથી!

૩
નાવ ભાંગી ખડક પર,
ને મોજું ભાંગ્યું કાંઠે,
ને એ જોતાં જ ભાંગ્યું આકાશ
મારી અંદર દરિયે!

૪
અંદર હચમચી ગયાં છે મૂળિયાં,
પાન, ફૂલ, ફળના નહીં;
ખાલીપાના ભારે!

(જળ વાદળ ને વીજ, ૨૦૦૫, પૃ. ૭૯)