કોડિયાં/મૃત્યુને

મૃત્યુને

રડે મને શું કામ? હું જીવંત મૃત્યુમાં રહું:
નિત્ય હું તને મળું, ન શું હું દૃષ્ટિએ ચડું?
દિવ્ય સ્પર્શ, દર્શનો: અનુભવું ઘણુંઘણું;
દેહ મિટ્ટીમાં મળ્યો: અનંતમાં ઊડે અણું.

સુગંધી વાયુ તાહરા સુકેશ આ ઉછાળતો;
અણુ બની અડી સુકેશને હું કાળ ગાળતો!
અમી ભરેલ પોપચે ચડું અણું બનીબની;
વહુ સરંત અશ્રુમાં તૃષા છિપાવું સ્નાનની!

ચડાવ મારી કબ્રને તું પુષ્પ તો ચૂંટીચૂંટી:
પુષ્પના પરાગમાં અણું બની રહું છૂપી.
ધન્ય સ્પર્શ તાહરો; કવું અદૃશ્ય કાવ્યને:
સાંભળે ન શું કદીય એક-માત્ર શ્રાવ્યને?

હાર્દ એક તો હતાં, નડી શરીર-ભિન્નતા;
એકતા અનુભવી, ધરે શું કામ ખિન્નતા?
25-9-’29