અંધારું શાહીનું વજેસિંહ પારગી
બેસી રહ્યો રાતભર પકડીને પેન પણ ન ચાંદ ઊગ્યો કે ન તારા ઊતર્યા કાગળ પર જોવું હતું ચાંદરણું શબદનું પણ જોવું પડ્યું અંધારું શાહીનું