લોક જુદા, ભાર એના એ જ છે,
શ્વાસ જુદા, સાર એના એ જ છે.
રંગજીવનના ભલે જુદા હતા,
મૃત્યુના આકાર એના એ જ છે.
સ્વપ્ન જુએ તું ભલે આકાશનાં,
આંખના વિસ્તાર એના એ જ છે.
ફેરવી લીધું ભલે મોં એમણે,
આપણા વે’વાર એના એ જ છે.
આપણા ઝખ્મો ભલે જુદા હતા,
દિલ ઉપરના વાર એના એ જ છે.