છંદોલય ૧૯૪૯/વેળા–૧
વેળા વહી જાય!
હાય રે, મારા મનની ‘આજ’ તો મનમાં રહી જાય!
પાછલી રાતનું સોણલું સ્મરી
આજ કશું ના ન્યાળું,
ન્યાળતી નેણેય નીંદમાં સરી
લાખ ભૂતાવળ ભાળું;
સ્મરણની ગતકાલની ગાથા કંઈ ના કહી જાય!
જાણું નહીં રે કેવુંક વાશે
આવતી કાલનું વ્હાણું?
આજ નથી જે એની જ આશે
ગાઉં ના આજનું ગાણું!
આજની આવી અવહેલા તે શીદને સહી જાય?
વેળા વહી જાય!
૧૯૪૭