જનપદ/સોપો
હશે ઝાડ.
જશે દિવસ.
કઠિયારો.
ન કોઈ આસપાસ.
ઘા
ડઘા
પડઘા
ડઘાઈ
રંભ ગોરંભ વન.
ઝ ઝ ઝાડ
બટ નમશે.
ચાંદાથાળી ને અંધારિયો કૂવો
માંડશે વાત.
વાત-દીવો ભમશે ઝાડ ઝૂમખાંમાં.
જળમાં જેમ મેઘ
એમ ઊતરશે વનમાં રાતના ચાર પહોર.
ઊંઘ લલરતાં ઝાડની નસમાં ફરશે
પીઠ ઊંચી કરતો ડોળ.
પડશે કદી નહિ ઊલનારો સોપો.