મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દયારામ પદ (૨૯)
દયારામ
રાધે! રૂપાળી તારી આંખડી જો;
જોડી કૃષ્ણસમાન છબિ ફાંકડી જો! રાધે! રૂપાળી.
ઉપમાએ અધિક નહિ તુંથી મૃગલોચની જો,
વિના અંજન મનરંજન ભવમોચની જો. રાધે! રૂપાળી.
તારું ચંદ્રવદન કહેતાં લાજાું તારુણી! જો;
એક તો કલંકી વિષબિંદુ વારુણી જો. રાધે! રૂપાળી.
વેણ વાસુકી, જડિત્રરત્નરાખડી જો;
તને જોતાં બીજું જોવાની થાય આખડી. જો. રાધે! રૂપાળી.
રતિ રૂપતણો ગર્વ મૂકીને ખસી જો;
રસિકરાયના હૃદેમાં તું સદા વસી જો. રાધે! રૂપાળી.
મદનમોહનનું મન હર તું મનમોહની! જો:
નથી વિરંચિએ રચી તુજ છબિ સોહની જો.રાધે! રૂપાળી.
સકળ ભૂપમાં જોતાં તું લાધ્યો શ્રીહરિ જો;
ઉમા, રમા ને સાવિત્રી શ્રીપરંદરી જો. રાધે! રૂપાળી.
તારી ઉપમાસરખું બીજું કોઈ નથી જો;
થાક્યા ઉત્તમ કવિ વેદસ્મૃતિને મથી જો. રાધે! રૂપાળી.
રસિકરૂપ જુગલ! વસો હૃદેમાં ઠરી જો;
દાસદયાને સુખદાતા એક તુ હરિ! જો. રાધે! રૂપાળી.