મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મીરાં પદ (૨૨)

પદ (૨૨)

મીરાં

રામ-રમકડું
રામ-રમકડું જડિયું રે રાણાજી!
કારજ મારું સરિયું, રાણાજી! મુને રામ-રમકડું જડિયું.
રૂમઝૂમ કરતું મારે મંદિરે પધાર્યું, કોઈના હાથેથી નથી ઘડિયું.
મોટામોટા મુનિજન મથીમથી થાક્યા, કોઈ વિરલાને હાથે ચડિયું.
શૂન્ય-શિખરના રે ઘાટોથી ઉપર, અગમ અગોચર નામ પડિયું.
બાઈ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધર નાગર, મારું મન શામળિયાસું ભળિયું.