મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /ભોજો પદ ૪

પદ ૪

સંતો ભાઈ ભુવન જીત્યા ભવ સારા
સંતો ભાઈ ભુવન જીત્યા ભવ સારા.
અનંત લોચન અંતર ઊઘડિયાં; નીરખ્યા નાટ નિરાળા.          સંતો

મનમંદિર દીપક દરશાના, ઊઘડી ગયાં તનતળાં;
રંગ લાગ્યો ને રવિ પ્રગટિયો, અનેક દિશે અજવાળાં.          સંતો
કરણ વર્ણ જેણે મરણ મિટાયા, ચરણ ગ્રહ્યાં છોગાળા;
છૂટી ગયાં ચેન ઘેન, ઘનઘોરા, ભાસ્યા બ્રહ્મ રસાળા.          સંતો

ગગન ગાજે ત્યાં અનહદ વાજે, સદ્ગુરુકી સાન શિખાયા;
ભોજો ભગત કહે પ્રેમ પિયાલો, પીતાં નયને નીર ઝલકાયા.          સંતો