રમણીક અગ્રાવતની કવિતા/રાવણહથ્થો

૪૫. રાવણહથ્થો

પિયરને પાણીશેરડે ભુલાઈ ગયેલાં પગલાં
રંગોળી પૂરતાં આડે હાથે મૂકાઈ ગયેલા ઓરતા
સંજવારી કાઢતાં કાઢતાં ક્યાંકવાળી મૂકેલી સાંજો
ફળિયું લીંપતાં ગોરમટી માટીમાં આળખેલાં સપનાં
ડેલીમાં ડાબે હાથે કંકુથાપામાં પોતાને મૂકી ચાલી નીકળવુંઃ
ગાઈ દેશે બધું રાવણહથ્થો

પતંગ ઊડાડતાં ક્યાંક અજાણી સીમમાં કરેલું ઉતરાણ
નિશાળના પાછલા વાડામાં શીમળા હેઠ ઊઝરતાં તોફાન
મોંપાટ ભેગાં ધરાર ગોખાઈ ગયેલાં નામ
સપનામાં ક્યારેક રણકી જતી મંદિરની ઘંટડીઓ
ચોબનવડની વડવાઈએ દિવસો બાંધી આમ ચાલી નીકળવુંઃ
ગાઈ દેશે બધું રાવણહથ્થો

વ્યવહારોના જંગી ચકરડે અમથી પીલાણે ચઢેલી ઇચ્છાઓ
રોજમેળના જમા-ઉધારની બહાર રહી જતા હિસાબો
ગળા સુધી મૂંઝવી અમથી ઓલવાઈ જતી વિટંબણાઓ
કોઈક સાંજને ખીલવી જતો વાસંતી હિલ્લોળ
આ આમ ને આ તેમ–ની છાતીમાં છીણી મારીને કોળતાં ગીતઃ
ગાઈ દેશે બધું રાવણહથ્થો