સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/અરુંધતી રોય/ફિર આઉંગા!
લેકિન મૈં યહાં ફિર આઉંગા,
બચ્ચોં કી દહાન સે બોલુંગા,
ચીડિયોં કી જબાન સે બોલુંગા,
જબ બીજ હસેંગેં ધરતી મેં,
ઔર કોયલેં અપની ઉંગલી સે
મિટ્ટી કી તહોં કો ચીંગી,
મૈં પત્તી-પત્તી કલી-કલી
અપની આંખેં ફિર ખોલુંગા.
એ વતન, ખાક-એ-વતન,
વહ ભી તુઝે દેંગે —
બચ ગયા હૈ જો લહુ અબ કે
ફસદાદ કે બાદ.
મૈં સોતા હૂં ઔર જાગતા હૂં,
ઔર જાગ કે ફિર સો જાતા હૂં.
સદિયોં કા પુરાના ખેલ હૂં મૈં,
મૈં મર કે અમર હો જાતા હૂં.
[‘નયા માર્ગ’ પખવાડિક : ૨૦૦૦]