ઉનાળે ઊડેલી ધૂપ જેવી ધૂળથી ઢંકાયલાં નળિયાં ધોવાઈને વરસાદમાં શાં ઊઘડે : વ્રેહના તાપે તપેલી લાંબી વાટે ધૂળ-મેલી સ્વપ્નમાં સ્નેહે ચૂમેલી આંખ જાણે ઊઘડે!