સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/ઝવેરચંદ મેઘાણી/વેણીનાં ફૂલ

મારે ઘેર આવજે, બેની!
નાની તારી ગૂંથવા વેણી.
આપણા દેશમાં નીર ખૂટયાં ને
સળગે કાળ દુકાળ;
ફૂલ વિના મારી બેનડી! તારા
શોભતા નો’તા વાળ. મારે…
બાગબગીચાના રોપ નથી, બેની,
ઊગતા મારે ઘેર;
મોગરા ડોલર જુઈ ચંબેલીની
મારે માથે નથી મ્હેર. મારે…
રૂપ સુગંધી હું કાંઈ નો જાણું!
ડુંગરાનો ગોવાળ;
આવળ બાવળ આકડા કેરી
કાંટયમાં આથડનાર. મારે…
ડુંગરાની ઊંચી ટોચ ઊભેલાં
રાતડાં ગુલનાર;
સાપ-વીંટયા પીળા કેવડા હું મારી
બેન સાટુ વીણનાર. મારે…
પ્હાડ તણે પેટાળ ઊગેલાં
લાલ કરેણીનાં ઝાડ;
કેસૂડલાં કેરી વાંકડી કળીઓ
વીણીશ છેલ્લી ડાળ. મારે…
ખેતર વચ્ચે ખોઈ વાળીને
ફૂલ ઝીણાં ખોળીશ;
વાગશે કાંટા, દુઃખશે પાની,
તોય જરીકે ન બ્હીશ. મારે…
સાંજ વેળા મારી ગાવડી ઘોળી
આવીશ દોટાદોટ;
ગોંદરે ઊભીને વાટ જોતી બેની
માંડશે ઝૂંટાઝૂંટ. મારે…