ઓરડાના ખૂણાએ પ્હેરી ઉદાસી ને ભીંત બધી ધ્રુસકે રડી. ઉંબરે ઊભાં રહી રાહ કોણ જોશે, હવે દેશે હોંકારો કોણ હૂંફથી; મોભને ગજવશે હવે કોણ એની ગર્જનાએ, શીતળતા દેશે કોણ ફૂંકથી?