લાકડું તરે, તરતું માણસ; કેટલો બધો ફેર!... પાંદડું ખરે, ખરતું માણસ; કેટલો બધો ફેર!... કો’ક મળે, ને મળતું માણસ; આટલો બધો ફેર! [‘લોકજીવન’ માસિક: ૧૯૭૬]