હરીશ મીનાશ્રુની કવિતા/વિષાદયોગ ધ્રિબાંગસુંદરનો
ભાષા, તને ભોગવીને ભવૈયા
જણે ગાભણા થૈ સવાસો સવૈયા
ખડકાળ ખડિયામાં ખૈયામ માણસ
અલમ્ હું કલમ ખોતરું છું. ખમૈયા
ગિરવે મૂકી જીભને શબ્દવંશી
ખરીદે નગર ચક્રવર્તી ગવૈયા
તરસ લાગતાં તીર પણ કોણ તાકે
બધા ઊંઘતા બૂઝવી બાણશૈયા
ખૈયામ, ભાષા, તરસ, તીર, તુક્કો
ખડિયે ફૂટ્યા પુખ્તવયના પવૈયા
તાળી પડે, ઊંઘતી આંખ ઊડે
અને સ્થળસમય કેવળ ભૂલભૂલૈયાં
વલોવ્યા કરે શાહીને નિત્ય ખંતે
નગરવૈશ્ય તું ફેરવ્યા કર રવૈયા
કલમ ખોતરું, ફાંસ વાગે તરસની
તરત ડોક મરડી ટહુકે બપૈયા
બધા ગાભણા, ક્યાં અખોવન પરંતુ
હશે ક્યાં કહો ભીડભંજન કવૈયા
સુંદરધ્રિબાંગોની અક્ષૌહિણીમાં
હણે તો હણે કોણ કોને ગુંસૈયાં