કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુન્દરમ્/ ૪. ટિટોડી અને સાગર: Difference between revisions

કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુન્દરમ્/ ૪. ટિટોડી અને સાગર (view source)

Revision as of 08:15, 2 August 2021

26 bytes added , 08:15, 2 August 2021

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 3: / Line 3: @@
 <poem>
 સાગરને તીર એક ટટળે ટિટોડી,
-		ચીરી આકાશ એની ઊઠે છે ચીસ
+::		ચીરી આકાશ એની ઊઠે છે ચીસ
 સાગર ગોઝારા હો ઈંડાં મારાં દે,
-			ટટળી કળેળતી કાઢે છે રીસ.
+::			ટટળી કળેળતી કાઢે છે રીસ.
 મસ્તીના ઘેનમાં ગાજે મહેરામણો,
-		છોને ટિટોડી રાંડ ટટળી મરે,
+::		છોને ટિટોડી રાંડ ટટળી મરે,
 ડુંગર-શાં જહાજ મેં કૈં કૈં ડુબાવ્યાં,
-		ઈંડાં ભૂંડાં તારાં પાછાં ફરે!
+::		ઈંડાં ભૂંડાં તારાં પાછાં ફરે!
 થાકી ટિટોડીએ દુનિયાની પંખ જાત
-			ઘેરે ઘેરે જઈ ભેગી કરી,
+::			ઘેરે ઘેરે જઈ ભેગી કરી,
 ઈંડાં ટિટોડીનાં પાછાં અપાવવા
-		પંખીની સેન ત્યાં આવી ચડી.
+::		પંખીની સેન ત્યાં આવી ચડી.
 ચાંચે સમાણું જે તરણું કે કાંકરો
-			પાણો પથ્થર સૌ પંજે લઈ,
+::			પાણો પથ્થર સૌ પંજે લઈ,
 માંડ્યો સાગરને પંખીએ પૂરવા,
-		દરિયાની ઊંઘ ત્યાં ઊડી ગઈ.
+::		દરિયાની ઊંઘ ત્યાં ઊડી ગઈ.
 સાતે પાતાળનાં સળક્યાં પાણીડાં,
-		દરિયાને પેટ આગ ભડકી રહી,
+::		દરિયાને પેટ આગ ભડકી રહી,
 દરિયો ત્યાં હારિયો, કરગરતો આવિયો,
-			ઈંડાં ખોબામાં પાછાં લઈ.
+::			ઈંડાં ખોબામાં પાછાં લઈ.
 સાગરને તીર ત્યાં હરખે ટિટોડી,
-			મોતી-શાં ઈંડાં પાછાં લઈ,
+::			મોતી-શાં ઈંડાં પાછાં લઈ,
 સૌને ડુબાડતો દરિયો મેં ડારિયો
-		એના સૌ ભેદ મેં જોયા જઈ.
+::		એના સૌ ભેદ મેં જોયા જઈ.
 </poem>
 {{Right|(ચૂંટેલી કવિતા: સુન્દરમ્, પૃ. ૬-૭)}}