18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|કડવું ૨૪|}} <poem> {{Color|Blue|[યુદ્ધમાં જેને પહોંચી શકાય તેમ એવા ચંદ્...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 12: | Line 12: | ||
કહો, શત્રુને દેખી કેમ રાચું? ગાલવિયાનું વચન થયું સાચું.{{space}} ૨ | કહો, શત્રુને દેખી કેમ રાચું? ગાલવિયાનું વચન થયું સાચું.{{space}} ૨ | ||
એ જામાત્રને જુગતે મરાવું, વિષયાને ત્યાં વિધવા કરાવું; | એ જામાત્રને જુગતે<ref>જુગતે – યુક્તિથી</ref> મરાવું, વિષયાને ત્યાં વિધવા કરાવું; | ||
જે જુદ્ધે નહિ જિતાય, કરું કપટ કે બીજો ઉપાય.{{space}} ૩ | જે જુદ્ધે નહિ જિતાય, કરું કપટ કે બીજો ઉપાય.{{space}} ૩ | ||
Line 25: | Line 25: | ||
પૂર્વે કોઈ એક હુતો અધિકારી, તેને પુત્રી એક કુંવારી; | પૂર્વે કોઈ એક હુતો અધિકારી, તેને પુત્રી એક કુંવારી; | ||
એક જુગમાં જાણીતો પુર્ખ, વણવિચાર્યે બોલ્યો મૂર્ખ :{{space}} ૭ | એક જુગમાં જાણીતો પુર્ખ,<ref>પુર્ખ – પુરુષ</ref> વણવિચાર્યે બોલ્યો મૂર્ખ :{{space}} ૭ | ||
અધિકારી, પુત્રી આ જે તારી, તેને પરણશે રંક ભિખારી; | અધિકારી, પુત્રી આ જે તારી, તેને પરણશે રંક ભિખારી; | ||
Line 49: | Line 49: | ||
જો એક થાયે ચૌદ લોક, બ્રાહ્મણ બોલે તે નોહે ફોક. | જો એક થાયે ચૌદ લોક, બ્રાહ્મણ બોલે તે નોહે ફોક. | ||
વિપ્રથી વાજ આવ્યો વિધાતા, મઘવા મહાદેવ વિષ્ણુથી માતા.{{space}} ૧૫ | વિપ્રથી વાજ આવ્યો<ref>વાજ આવવું – કંટાળવું</ref> વિધાતા, મઘવા મહાદેવ વિષ્ણુથી માતા<ref>માતા – મોટા</ref>.{{space}} ૧૫ | ||
તો કોણ માત્ર તું રાંક, જે કાઢે છે | તો કોણ માત્ર તું રાંક, જે કાઢે છે વાડવ<ref>વાડવ – વિપ્ર</ref>નો વાંક? | ||
તે જે કહ્યો અધિકારી તેની પુત્રીને પરણ્યો ભિખારી.{{space}} ૧૬ | તે જે કહ્યો અધિકારી તેની પુત્રીને પરણ્યો ભિખારી.{{space}} ૧૬ | ||
તેણે મારવાનો ઉપાય કીધો, ત્યાં કૃષ્ણે ઉગારી લીધો. | તેણે મારવાનો ઉપાય કીધો, ત્યાં કૃષ્ણે ઉગારી લીધો. | ||
તેને કોઈયે ન શકે ગાંજી, પરણ્યો સસરાના હાથ ભાંજી.’{{space}} ૧૭ | તેને કોઈયે ન શકે ગાંજી<ref>ગાંજી – હરાવી</ref>, પરણ્યો સસરાના હાથ ભાંજી.’{{space}} ૧૭ | ||
ગાલવે વિકાર્યું રૂપ ત્યારે થરથર ધ્રુજ્યો ભૂપ; | ગાલવે વિકાર્યું રૂપ ત્યારે થરથર ધ્રુજ્યો ભૂપ; | ||
Line 81: | Line 81: | ||
આયુધ વિના એકલો થાયે, તો વિઘ્નમાત્ર તેનાં જાયે.{{space}} ૨૫ | આયુધ વિના એકલો થાયે, તો વિઘ્નમાત્ર તેનાં જાયે.{{space}} ૨૫ | ||
દેહેરું નગરથી ઓતરાડું, વાટ તેની એંધાણી દેખાડું.{{space}} ૨૬ | દેહેરું નગરથી ઓતરાડું<ref>ઓતરાડું – અલાયદું, દૂર એકાંતમાં</ref>, વાટ તેની એંધાણી દેખાડું.{{space}} ૨૬ | ||
છેક પુરની પૂંઠે ફરજો, પવિત્રપણે પૂજા કરજો.’ | છેક પુરની પૂંઠે ફરજો, પવિત્રપણે પૂજા કરજો.’ | ||
Line 93: | Line 93: | ||
એક તમને દેઉં છું કાજ, જોઉં કેવું કરો છો આજ. | એક તમને દેઉં છું કાજ, જોઉં કેવું કરો છો આજ. | ||
પૂર્વમાં આવડ જૂનું છે દેહરું, ત્યાં તમને મોકલું છું હેરું.{{space}} ૩૦ | પૂર્વમાં આવડ જૂનું છે દેહરું, ત્યાં તમને મોકલું છું હેરું<ref>હેરુ – ગુપ્ત રીતે</ref>.{{space}} ૩૦ | ||
પૂજાનું પાત્ર જેને હાથ, એકલો, બીજો નહિ કો સાથ, | પૂજાનું પાત્ર જેને હાથ, એકલો, બીજો નહિ કો સાથ, | ||
Line 102: | Line 102: | ||
ચાંડાલ કહે શિર નામી : ‘એ કારજ અમારું, સ્વામી,’ | ચાંડાલ કહે શિર નામી : ‘એ કારજ અમારું, સ્વામી,’ | ||
હરખીને ચારે ચાલ્યા; ખાંડાં પાણીવાળાં કરે ઝાલ્યાં. {{space}} ૩૩ | હરખીને ચારે ચાલ્યા; ખાંડાં પાણીવાળાં<ref>પાણીવાળા – લોખંડના તીક્ષ્ણ હથિયાર બનાવતી વખતે એને વધારે પાણી પાવાથી એની ધાર વધારે કડક બને છે. | ||
</ref> કરે ઝાલ્યાં. {{space}} ૩૩ | |||
દહેરે સંતાઈ ચારે રહ્યા, પણ ચંદ્રહાસ નવ ગયા. | દહેરે સંતાઈ ચારે રહ્યા, પણ ચંદ્રહાસ નવ ગયા. |
edits